• Adaptacja w przedszkolu

        • Adaptacja w przedszkolu- porady dla rodziców przyszłych przedszkolaków Dojrzałość przedszkolna dziecka jest równoznaczna z osiągnięciem przez niego takiego stopnia rozwoju fizycznego, umysłowego oraz społeczno-emocjonalnego, jaki pozwala mu na pozostanie kilku godzin dziennie pod opieką personelu przedszkola oraz współuczestniczenie w zajęciach przedszkolnych. Wyrazem adaptacji małego dziecka do przedszkola jest umiejętność zaspokojenia w tym środowisku potrzeb własnych oraz zdolności do spełnienia stawianych wymagań. Dzieci rozpoczynające edukację przedszkolną różnią się między sobą poziomem zdolności przystosowawczych. Jedne dzieci adoptują się łatwo, ale są i takie które mają duże trudności w adaptacji. Często już w pierwszych dniach pobytu dziecka w przedszkolu rodzice z przerażeniem patrzą, jak dziecko rozpaczliwie broni się przed pozostaniem w przedszkolu – w obcym miejscu, bez bliskich sobie osób. W tym momencie rozpoczyna się wielki dramat dziecka i jego rodziców. Chcąc zapobiec takim sytuacjom, należy wcześniej przygotować dziecko do roli przedszkolaka. Kiedy zapadnie decyzja o rozpoczęciu przez dziecko edukacji przedszkolnej warto wcześniej popracować nad niektórymi umiejętnościami dziecka: czynności samoobsługowe (jedzenie, ubieranie się, mycie), zgłaszanie swoich potrzeb, zabawa z rówieśnikami.
          Przed właściwym rozpoczęciem chodzenia do przedszkola warto z dzieckiem odwiedzić przedszkole (dni otwarte) w celu zapoznania się z budynkiem, jego otoczeniem, poszczególnymi pomieszczeniami, personelem oraz uczestniczyć w zajęciach adaptacyjnych proponowanych przez nauczycielki.

          Chodzenie do przedszkola powinno być traktowane jako naturalna rzecz (rodzice chodzą do pracy dziecko chodzi do przedszkola). Rodzice powinny być konsekwentni, gdyż przerywanie rytmu chodzenia przedłuża tylko okres adaptacji. Dziecko powoli zrozumie, że przedszkole jest jego obowiązkiem, a na pewno wkrótce stanie się przyjemnością.
          Rodzice nie powinni przy dziecku oceniać przedszkola, dzielić się wątpliwościami, uwagami.
          Rodzice już od pierwszych dni pobytu dziecka w przedszkolu winni zauważyć nawet najmniejsze sukcesy swojego dziecka.

          Rodzice, rozmawiajcie z dzieckiem na temat minionego dnia w przedszkolu, pozwólcie mówić mu o tym, co jest dla niego ważne i o czym chce mówić.
          W pierwszych dniach dziecka w przedszkolu można regulować czas jego pobytu po uprzednim uzgodnieniu z nauczycielką.
          Rodzice, upewniajcie dziecko, że zawsze o określonej porze będziecie odbierać dziecko z przedszkola.
          Tak należy zorganizować poranek, aby starczyło czasu na pożegnanie się z dzieckiem, bez pośpiechu, ale również bez przedłużania czasu rozstania.
          Jeśli dziecko płacze przy rozstaniu nie należy go zawstydzać, dając za przykład inne dzieci.
          Rodzice nie powinni podejmować za dziecko decyzji dotyczących spożywania pokarmów (jeśli nie ma przeciwwskazań zdrowotnych), zachęcać do jedzenia.
          Ulubiona zabawka przyniesiona do przedszkola na pewno pomoże dziecku w adaptacji, stworzy poczucie bezpieczeństwa.
          Małego przedszkolaka należy wyposażyć w wygodne ubranie (spodnie na gumce, kapcie na rzepy, bluzka wkładana przez głowę), które nie będzie kłopotliwe przy rozbieraniu i ubieraniu.
          Warto nawiązać kontakt z nauczycielkami, na bieżąco prosić o informacje dotyczące pobytu dziecka w przedszkolu.
          Wiadomości i umiejętności, które zdobyło dziecko w przedszkolu powinny być w domu utrwalone. Trzeba pracować z dzieckiem nad tym, co sprawia mu trudności.
          Rodzice nie powinni zabierać dziecka z przedszkola, kiedy płacze, może to być powodem późniejszych problemów z adaptacją.
          Nie należy obiecywać dziecku prezentów jeśli pozostanie w przedszkolu.
          Rodzice powinni kontrolować to, co mówią w obecności dziecka, zamiast: "możemy w końcu wracać do domu" należy zastąpić "teraz pójdziemy do domu", ponieważ pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
          Zawsze należy żegnać i witać swoje dziecko z uśmiechem na twarzy.
          Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, czasem może odprowadzać je tato, z którym rozstania są zwykle mniej bolesne.
          Rodzice powinni pamiętać, że uwagi i opinie nauczycielek, szczególnie te trudne do akceptacji przez rodziców wynikają z troski o dziecko. Przedszkole jest partnerem rodziców we właściwym kształtowaniu osobowości dziecka i stymulowaniu jego ogólnego rozwoju.
          Pobyt dziecka w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w jego życiu. Od nas dorosłych zależy, aby on był wspominany jako jeden z najradośniejszych okresów życia dziecka.